รีวิวเที่ยวฝรั่งเศส เส้นทางนอร์มังดี ลุ่มแม่น้ำลัวร์ ตอนที่ 4 : เมืองรูอ็อง เมืองอองเฟลอร์

วันเดินทางที่ 7 ครึ่งทางของทริปนี้แล้วค่ะ จากไอซ์แลนด์บินข้ามกลับมาที่ฝรั่งเศส ใช้เวลาบินราว ๆ 3 ชั่วโมง 15 นาที อย่างว่าไฟล์ทกลางคืนก็เหนื่อยอยู่เหมือนกัน นอนหลับไม่สนิท เมื่อยก็เมื่อย แต่เรามีสโลแกนประจำใจ ท่องไว้ ๆ  อยากเที่ยวต้องอดทน ถ้าอยากสบายก็ต้องอยู่บ้านไป 555 ถึงสนามบินชาร์ลส เดอ โกล (CDG) กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศสแล้วรอรถบัสมารับไปทานอาหารเช้ากันก่อน เรียบร้อยแล้วก็พร้อมออกเดินทางสำรวจเส้นทางนอร์มังดีกันเลยค่ะ  (credit: lonelyplanet)แคว้นนอร์มังดีตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศฝรั่งเศส จากปารีสเดินทางด้วยรถใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ๆ  เมืองแรกที่เราจะแวะเที่ยวคือเมืองรูอ็อง (Rouen) เมืองหลวงของแคว้นโอต-นอร์มังดี ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำแซน และเมืองนี้ก็ต้อนรับเราด้วยสายฝนชุ่มฉ่ำเชียว บริเวณนี้คือระหว่างทางที่เดินไปโบสถ์โจน ออฟ อาร์ก (The Church of Joan of Arc) นักบุญอุปถัมภ์ของฝรั่งเศส โจน ออฟ อาร์ก เกิดในแคว้นชองปาญหรือที่บ้านเราอ่านว่าแชมเปญ (Champagne) ตั้งอยู่ทางตะวันออกของฝรั่งเศสในปี 1412 เป็นบุตรชาวนา เมื่อเกิดมาแล้วพ่อก็ไม่สนใจเพราะต้องการลูกชายไว้ช่วยงานมากกว่า ทำให้เธอเป็นเด็กเงียบ ๆ และมักจะฝังตัวสวดมนต์อยู่ในโบสถ์ ช่วงนั้นเป็นช่วงอังกฤษอ้างสิทธิ์ในการยึดครองบัลลังก์ฝรั่งเศสจากการสืบเชื้อสาย เมื่อเธออายุได้ 13 ปี อ้างว่าได้ยินเสียงเทวฑูตสวรรค์ของเซนต์กาเบรียล เซนต์ไมเคิล เซนต์มากาเร็ตและเซนต์แคทเธอรีน ว่านักบุญทั้ง 4 นี้ขอให้เธอขับไล่ข้าศึกออกจากฝรั่งเศสสุดท้ายโจน ออฟ อาร์กได้เดินทางไปพบขุนนางท่านหนึ่งเพื่อให้พาเธอไปพบกับพระเจ้าชาร์ลสที่ 7 แรก ๆ ก็ถูกปฎิเสธจนตอนหลังเค้าได้ยอมพบเธอและได้เขียนจดหมายแนะนำตัวเธอไปถึงพระเจ้าชาร์ลสที่ 7 ที่ปราสาทชินยง ซึ่งความจริงพระองค์ต้องได้ขึ้นครองราชย์แต่ติดศึกสงคราม ระยะทางกว่า 600 กม สุดท้ายโจน ออฟ อาร์ก ก็ได้เข้าพบหลังจากที่พระองค์ได้ทดสอบเธอโดยการยืนปะปนกับชาวบ้าน แต่โจน ออฟ อาร์กก็สามารถเข้าไปถวายบังคมได้ถูกคน พระเจ้าชาร์ลสจึงเชื่อว่าพระเจ้าเป็นผู้ส่งเธอมาจริงโจน ออฟ อาร์ก สู้รบด้วยความกล้า เธอสามารถปลดปล่อยเมืองออร์เลอออง ให้เป็นอิสระในอีก 7 เดือนให้หลัง ทำให้ฝรั่งเศสเป็นฝ่ายได้เปรียบ จนเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้พระเจ้าชาร์ลสที่ 7 ขึ้นครองราชย์และจัดพิธิราชาภิเษกที่เมืองแร็งส์ได้ตามประเพณีต้นตระกูลของฝรั่งเศส เมื่อสถานการณ์เริ่มดีขึ้น ทหาร ขุนนางก็ไม่อยากจะร่วมรบ จนสุดท้ายเธอถูกจับไปให้ทหารอังกฤษและถูกตัดสินให้เผาทั้งเป็นด้วยวัยเพียง 19 ปี เพราะถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกนอกรีต แอบอ้างว่าเป็นผู้นำสาสน์จากพระเจ้า ในวันที่ 14 พค 1431 ว่ากันว่าถูกเผาถึง 3 ครั้งที่ลานกลางเมืองรูอ็องแห่งนี้ และจุดที่สร้างโบสถ์ขึ้นมาก็คือจุดที่เธอถูกเผาเดินย้อนกลับมา จะไปชมมหาวิหารกันต่อ ระหว่างทางเดินจะผ่านหอนาฬิกาขนาดใหญ่โกรซอร์ลอซ (Gros Horloge) ที่ตั้งหอนาฬิกาดาราศาสตร์ หน้าปัดเป็นรูปเปลวพระอาทิตย์ตั้งอยู่บนซุ้มประตูเหนือถนนสายเก่าที่ปูด้วยหินในยุคกลาง ตึกรอบ ๆ บริเวณนี้ก็เป็นตึกในยุคกลาง เพียงแต่ร้านค้าขายของเป็นแบรนด์ในยุคนี้เท่านั้นค่ะเห็นมหาวิหารแล้วค่ะเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงมหาวิหารนอเทรอดามแห่งเมืองรูอ็อง (Cathedral de Notre-Dame or Rouen Cathedral) เป็นมหาวิหารนิกายโรมันคาทอลิค สร้างขึ้นตามสไตล์โกธิค ตั้งแต่ศตวรรษที่ 12 ใช้เวลาสร้างประมาณ 100 ปี แต่เกิดฟ้าผ่าจนไฟไหม้และได้ก่อนสร้างขึ้นมาใหม่ จึงดูมีลักษณะคล้ายนอเทรอดามที่กรุงปารีส มีซุ้มประตูทางเข้า 3 บาน ประดับด้วยนักบุญและรูปสลักเกี่ยวกับเรื่องราวทางศาสนาที่นี่เป็นที่ฝังพระศพของพระเจ้าริชาร์ดใจสิงห์ และได้ขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เมื่อปี 1840 ในระหว่างปี 1876-1880 ถือว่าเป็นสิ่งก่อสร้างที่ใหญ่ที่สุดในโลกในยุคนั้น แต่ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ถูกระเบิดทำลายหอกลางของวิหารไป และได้บูรณะขึ้นมาใหม่ด้านตรงข้ามวิหารเป็นแหล่งช้อปปิ้ง เดินเล่นกันไปได้เรื่อย ๆ ห้าง Galaries Lafayette, Printemps ก็มีกับเค้าด้วย เพียงแต่ขนาดไม่ได้ใหญ่โตเหมือนที่ปารีสเท่านั้น หรือถ้าใครอยากชิมร้านช็อคโกแลตชื่อดัง The Auzou chocolate shop ก็สามารถเลือกซื้อ Tears of Joan of Arc (larmes de Jeanne) เป็นช็อคโกแลตคาราเมล มีถั่วแอลมอนด์อยู่ตรงกลาง ได้เวลาแล้วออกเดินทางไปเมืองอองเฟลอร์ (Honfleur) กันต่อค่ะตอนวางแผนทริปนี้ นั่งไล่ดูแผนที่ว่ามีเมืองไหนน่าแวะเที่ยวบ้าง เห็นชื่อ Honfleur เพิ่งจะเคยเห็นชื่อเมืองนี้ครั้งแรกค่ะ แต่พอดูรูปแล้ว ไม่มาไม่ด้ายยย บังคับว่ายังไงเมืองนี้ต้องอยู่ในโปรแกรมทริปนี้ด้วย 555 บอกเลยว่าไม่ผิดหวังจริง ๆในอดีตเมืองนี้เป็นเมืองท่า ตั้งอยู่ทางใต้ของปากแม่น้ำแซน ราว ๆ ศตวรรษที่ 10 ท่าเรือนี้เป็นจุดถ่ายสินค้าระหว่างเมืองรูอ็องและประเทศอังกฤษ ที่ยังคงสถาปัตยกรรมสวยงามไว้ได้เพราะรอดพ้นจากสงครามโลกครั้งที่ 2 และกลายเป็นเมืองท่าตากอากาศเล็ก ๆ ที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของประเทศฝรั่งเศสเลยทีเดียวจากนั้นเดินไปอีกนึดเพื่อชมโบสถ์ St.Catherine โบสถ์ St.Catherine เป็นโบสถ์ไม้เก่าแก่ของเมือง สร้างตั้งแต่ศตวรรษที่ 15 โดยคนต่อเรือ ตัวอาคารสร้างจากไม้ทั้งหมด ประดับด้วยกระจกสี และมีหอระฆังแยกออกมาทางด้านหลังบริเวณด้านข้างบริเวณด้านหลังภายในโบสถ์เดินกลับมายังจุดจอดรถ ร้านค้าที่นี่ก็เก๋ไก๋ตามสไตล์เมืองตากอากาศ มื้อเย็นไปทานกันที่ Villa de Honfluer ห่างจากจุดจอดรถไปประมาณ 10 นาที เป็นร้านอาหารบุฟเฟ่ต์สไตล์ปิ้งย่างของคนเกาหลี มีซีฟู้ด กุ้ง หอย หอยเชลล์ ปู ปลา เนื้อ แกะ หมู ผัก สลัก ของหวาน คือมีเยอะมากกค่ะ เป็นอีกร้านที่อยากแนะนำ (ที่ตั้ง: 6 allee de la sccierie bouvier 14600 La Riviere Saint Sauveur) เสียดายไม่มีรูปซะใบ 555 คืนนี้พักกันที่ Mercure Deauville Pont-l’Eveque ค่ะ   วันที่แปดของการเดินทาง วันนี้ยังคงเที่ยวกันอยู่ในเส้นทางนอร์มังดี แคว้นที่ขึ้นชื่อเรื่องน้ำแอปเปิ้ลไซเดอร์ นม เนย ชีส และยังเป็นแคว้นที่สำคัญในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 คือการยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดี มีการสร้างอนุสาวรีย์ พิพิธภัณฑ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับสงครามที่เมืองก็อง (Caen) เช้านี้เราจะแวะเที่ยวเมืองเบอฟวรง ออง โอส (Beuvron en Auge) หนึ่งในหมู่บ้านที่สวยที่สุดในฝรั่งเศส จากทั้งหมด 156 หมู่บ้านกันก่อนค่ะเรามาถึงที่นี่ประมาณ 9 โมงเช้า ร้านค้ายังไม่เปิดเลยค่ะ ก็ดีไปอีกแบบ ถ่ายรูปกันตามสบายแถมไม่เสียตังค์อีกต่างหาก หมู่บ้านนี้มีประชากรอาศัยอยู่ประมาณ 240 คน โดดเด่นที่บ้านเรือนสร้างด้วยไม้ ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้ สวยไปทุกมุมพรีเซนเตอร์เมืองเมืองเบอฟวรง ออง โอส (Beuvron en Auge) ชื่อจะอ่านยากไปไหนเนี่ย….เป็นอีก 1 หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ต้องบอกว่าน่ารักมากกกกก ถ้าใครชอบเที่ยวหมู่บ้านเล็ก ๆ ลองดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ –> https://www.les-plus-beaux-villages-de-france.org/fr/ถ่ายรูปกันหนำใจแล้วก็ออกเดินทางต่อไปเมืองก็อง (Caen) รถบัสจอดส่งแล้วเดี๋ยวไปเดินเล่นกันก่อนที่จะไปทานอาหารกลางวันกันค่ะโบสถ์ St.Piere ตั้งอยู่ใจกลางเมือง เมืองก็อง เป็นเมืองสำคัญทางประวัติศาสตร์และเป็นจุดสำคัญจุดหนึ่งของยุทธการแห่งนอร์มังดีในปี ค.ศ.1944 ปัจจุบันเป็นเมืองหลวงของแคว้นบัส-นอร์มังดี มีประชากรราว ๆ 120,000 คนมื้อกลางวัน เราไปทานกันที่ร้านเครป L’ilot Jardin Creperie ร้านเครปที่ติดอันดับใน tripadvisor ว่าไม่ควรพลาดค่ะ เป็นร้านเล็ก ๆ ที่สามีภรรยาทำกันเอง (เข้าใจเองว่าอย่างนั้น 555) มีเตาทำเครป 3 เตา อันนี้แอบเจาะลึกไปถึงก้นครัว ^^ เราชิมทั้งเครปแบบคาวและแบบหวาน ไม่ผิดหวังค่า ช่วงบ่ายจะไปชมพิพิธภัณฑ์ที่ระลึกสงคราม (Le Memorial Caen) ตั้งอยู่ห่างไปไม่เกิน 10 นาที ด้านหน้ามีสัญลักษณ์เป็นปลายกระบอกปืนม้วนปมมัดไว้และเขียนว่า Non-Violence แปลว่ายุติความรุนแรง และรอบ ๆ จะประกอบด้วยธงประเทศมหาอำนาจทั้งหลายเปิดให้เข้าชมอย่างเป็นทางการเมื่อ 06 มิถุนายน 1988 วันครบรอบวันดีเดย์ (D-Day) 44 ปี โดยประธานาธิบดีฟรองซัวร์ มิทเธอร์รัน (Franscois Mitterrand) มีคนมาเยี่ยมชมปีละ 4 แสนคน โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่มาทัศนศึกษา ถือว่าเป็นแหล่งเรียนรู้ขนาดใหญ่และชี้ให้เห็นถึงความเลวร้ายของสงครามด้านในอนุญาตให้ถ่ายรูปได้ค่ะ มีการจัดแสดงในส่วนถาวรคือ สงครามโลกครั้งที่ 2, การยกพลขึ้นบนและยุทธการนอร์มังดี นอกจากนี้ยังมีส่วนเพิ่มเข้ามาทีหลังในปี 2002 คือสงครามเย็น (Cold war) ที่เปิดโดยประธานาธิบดีฌาร์ค ชีรัค ด้านในมีการแสดงรูปภาพ ภาพยนตร์สั้น การจำลองบรรยากาศ แสง สี เสียง อุปกรณ์ต่าง ๆ ที่นำมาแสดง ทำให้ผู้เข้าชมไม่รู้สึกเบื่อสงครามนอร์มังดี เกิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ถือว่าเป็นสมรภูมิใหญ่ที่สุดในยุโรปของฝ่ายสัมพันธมิตร (อังกฤษ สหรัฐอเมริกา แคนาดาและฝรั่งเศส) และนับเป็นการยกพลขึ้นบกครั้งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์โลก ทหารกว่า 150,000 นาย เรือรบ 5,000 ลำ เครื่องบิน 12,000 ลำ และมีการนองเลือดกันมากที่สุดเครื่องแบบทหารและภาพถ่ายในช่วงสงครามก็มีให้ชมภาพเมืองฮิโรชิม่าหลังจากโดนทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ลิตเทิ้ลบอย (Little boy)ภาพทหารญี่ปุ่นยุทธการนอร์มังดีที่มีสมรภูมิรบอยู่ที่แคว้นนอร์มังดี วันที่ 06 มิถุนายน 1944 D-Day หมายถึงวันที่ H-Hour หมายถึง ชั่วโมง เป็นคำที่ใช้ในการวางกลยุทธ์ทางการทหารในการระบุวันและเวลาของการดำเนินการที่ยังไม่สรุปและเป็นความลับภารกิจ จริง ๆ ชื่อแผนการนี้คือปฎิบัติการ Overlord กำหนดการดีเดย์ช้าไปกว่าที่กำหนดเดิมไว้จริงถึง 2 ปี ปัญหาที่ล่าช้ามาจากนายกรัฐมนตรีเชอร์ชิลด์ ของอังกฤษ แม้นายพลไวท์ ดี ไอเซนฮาวร์ และประธานาธิบดีรูสเวลท์จะเห็นด้วยแล้วฝ่ายสัมพันธมิตรได้ยกพลขึ้นบกที่หาดนอร์มังดี โดยแบ่งเป็น 5 หาด ทหารอเมริกันได้ยกพลขึ้นบกที่หาดยูท่าห์และโอมาฮา (Utah and Omaha) ทหารอังกฤษยกพลขึ้นที่หาดโกลด์และซอร์ (Gold and Sword) และทหารแคนาดา ยกพลขึ้นบกที่หาดจูโน่ (Juno) เพื่อปลดปล่อยพื้นที่ทางตอนเหนือของฝรั่งเศสจากกองทัพเยอรมนี และสามารถขับไล่พวกทหารเยอรมันไปได้ในช่วงปลายเดือนสิงหาคม แต่ก็สูญเสียกันมากทั้งสองฝ่าย (credit: dailymail.co.uk) เนื่องจากแนวชายทะเลฝรั่งเศสยาวมาก แม้เยอรมันจะรู้ล่วงหน้ามาก่อนว่าฝ่ายสัมพันธมิตรจะยกพลขึ้นบก แต่ก็ไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นที่ใด จอมพลเออร์วิน รอมเมล ของเยอรมัน จึงได้สั่งให้มีการสร้างป้อมและบังเกอร์ขึ้นเรียงตามแนวชายฝั่ง เพิ่มจำนวนรังปืนกล เครื่องยิงลูกระเบิดหรือปืนครก บนหาดก็มีสิ่งกีดขวางสำหรับเรือยกพลขึ้นยกที่เรียกว่า เม่นทะเลและงาแซง ทั้งการติดทุ่นระเบิดและกับระเบิดจำนวนมาก แนวตั้งรับนี้เรียกว่า กำแพงแอตแลนติค (Atlantic Wall)สายลับทั้ง 2 ฝ่ายทำงานกันอย่างหนัก และวันที่จะบุกก็เจอสภาพภูมิอากาศเลวร้าย คลื่นลมบริเวณช่องแคบอังกฤษรุนแรงราวกับทะเลบ้าคลั่ง ทำให้การปฎิบัติการเลื่อนออกมาจนกระทั่งเช้าวันที่ 06 มิถุนายน 1944 ด้วยความผิดพลาดที่ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรเข้าใจว่าฝ่ายกองทัพอากาศจะมาทำลายป้อมปราการก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ ทำให้ทหารอเมริกันเมื่อลงจากเรือแล้ววิ่งเข้าชายฝั่ง ถูกยิงและโดนระเบิด เสียชีวิตราวกับใบไม้ร่วงไปจำนวนมากเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับสงครามโลกมีมากมายและ 1 ในนั้นคือหลังจากการพ่ายแพ้ของเยอรมัน ทางฝ่ายสัมพันธมิตรและโซเวียตได้แบ่งการปกครองเยอรมนี มีการสร้างกำแพงเบอร์ลินเพื่อแยกเยอรมันเป็นเยอรมันตะวันตกและเยอรมันตะวันออกหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 และหลังจากวันเวลาผ่านไปก็มีการทำลายกำแพงเบอร์ลินลงเมื่อวันที่ 09 พฤศจิกายน 1989ภาพที่ลงเป็นเพียงแค่ส่วนเดียวเท่านั้น รายละเอียดมีเยอะมาก ถ้าใครสนใจเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ สงครามโลก ต้องเผื่อเวลาไว้เยอะ ๆ หน่อยค่ะ ขนาดเราอยู่ที่นี่ 2 ชั่วโมงกว่า ๆ ในส่วนที่จัดแสดงเกี่ยวกับสงครามเย็น (Cold War) เราก็ไม่ได้ชมค่ะ แอบเสียดายที่เผื่อเวลาที่นี่ไว้น้อยไปหน่อย ถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานที่ถ้าใครมาแถบนอร์มังดีแล้วไม่ควรพลาด เหมือนได้ย้อนเวลาไปในอดีต แถมยังได้ความรู้อีกด้วย หลังจากนี้เราจะไปที่หาดโอมาฮา อนุสรณ์สถานของชาวอเมริกัน  เป็นสุสานอเมริกันแห่งแรกในพื้นดินยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยหลังจากวัน D-Day เพียง 1 วัน ได้มีการฝังศพทหารไว้ที่นี่ชั่วคราว ทางฝรั่งเศสได้ยินยอมที่จะมอบพื้นที่นี้ให้ทางอเมริกันโดยถาวรจุดเด่นที่นี่คือรูปปั้น The Spirit of American Youth Rising for the waves หันไปทางหลุมศพของเหล่าทหารและด้านล่างได้จารึกไว้ว่า Mine eyes have seen the glory of the coming of the lord รอบๆ ยังมีชื่อทหารที่จารึกไว้ 1,557 นายที่เสียชีวิต โดยเป็นศพทหารที่ไม่สามารถระบุชื่อได้ ส่วนหลุดศพได้รับการฝังทั้งหมด 9,387 หลุม ผู้ได้รับเกียรติสูงสุดหรือ Medal of Honor คือ Theodore Roosevelt Jr. ลูกชายประธานาธิบดีรูสเวลท์ตอนลงจากรถฝนเริ่มตกปรอยๆ ฟ้ามืดครึ้มมาก รีบถ่ายรูป รีบวิ่งกลับไปที่รถ แล้วฝนก็เทลงมาหนักมาก โชคดีของเราไม่งั้นต้องติดแหง็กอยู่ที่นี่อีกนานเลย ว่าแล้วไปปล่อยตาปล่อยใจดูวิวสวย ๆ ที่เมือง Granville กันดีกว่า อีกหนึ่งเมืองท่าติดทะเล เปรียบเมืองนี้ได้กับ The Monaco of the North กันทีเดียว คืนนี้เราจะพักกันที่เมืองนี้ค่ะGranville เป็นบ้านเกิดของคริสเตียน ดิออร์ เจ้าของแบรนด์ดังระดับโลกเมื่อปี 1905 ปัจจุบันได้เปิดบ้านให้เป็นพิพิธภัณฑ์ The Christian Dior Museum แต่เราไม่ได้แวะไปค่ะ ไปเดินเล่นชมบ้านเมืองเค้ากันแทน เมืองนี้มีประชากรราว ๆ 14,000 คน จำได้แม่นว่าเมืองนี้ลมแรงมากกกกกคืนนี้พักกันที่ Mercure Granville Le Grand Large โรงแรมไม่ใหญ่มากแต่น่ารักเชียว ติดริมทะเล บางห้องเปิดเข้าไปมีแบบ 2 ชั้น มีหน้าต่างไว้ให้นอนดูดาว โรแมนติคเชียวติดตามตอนหน้า รีวิวเที่ยวฝรั่งเศส เส้นทางนอร์มังดี ลุ่มแม่น้ำลัวร์ ตอนที่ 5 มงแซง มิเชล (Mont St.Michel) –> 

รีวิวเที่ยวฝรั่งเศส เส้นทางนอร์มังดี ลุ่มแม่น้ำลัวร์ ตอนที่ 5 : Mont Saint Michel และปราสาทเชอนงโซ (Chenonceau)